CERN, czyli Europejska Organizacja Badań Jądrowych, mająca swoją siedzibę na przedmieściach Genewy to europejski ośrodek badawczo-rozwojowy zajmujący się fizyką cząstek elementarnych. Jest on kojarzony głównie z największym na świecie akceleratorem cząstek, Wielkim Zderzaczem Hadronów (LHC) i bozonem Higgsa – cząstką elementarną, której istnienie w zeszłym roku potwierdzili naukowcy z CERN-u. Tymczasem mało kto wie, że to właśnie tam swój początek miała sieć WWW, język HTML i protokół HTTP.
Od końca 2012 roku pracownicy CERN-u korzystają z sieci łączności TETRA, opartej o infrastrukturę 3T Communications i pokrywającej swoim zasięgiem obszar o powierzchni około 60 km kw. Radiotelefony firmy Sepura: przewoźne SRG3900 oraz ręczne STP8000 i STP8X, wyposażone w zintegrowane odbiorniki GPS, pozwalają lokalizować pracowników ponad powierzchnią ziemi, lecz bardzo istotną sprawą jest również ustalanie położenia osób znajdujących się pod ziemią, między innymi w LHC. Taką możliwość zapewnia system Sepura STProtect, bazujący na nadajnikach radiowych (beaconach) rozmieszczonych wzdłuż tuneli. LHC nie jest jedynym akceleratorem w CERN-ie. Do jego uruchomienia niezbędne są także inne tego typu konstrukcje, położone w podziemnych tunelach o łącznej długości ok. 50 km. Wszędzie tam potrzebna jest łączność TETRA.
Nietypowe położenie CERN-u, na granicy Francji i Szwajcarii (która jak wiadomo nie jest członkiem Unii Europejskiej) sprawia, że sieć TETRA musi jednocześnie spełniać regulacje telekomunikacyjne obowiązujące w obydwu krajach. W szczególności dotyka to CERN-owską brygadę straży pożarnej, której funkcjonariusze pełnią również rolę ochroniarzy, ratowników medycznych i strażników granicznych. Są oni głównymi użytkownikami rzeczonej sieci.
Łączność TETRA zastąpiła poprzednio wykorzystywany w CERN-ie system analogowy, pracujący w paśmie VHF. To oczywiście przyniosło wiele nowych możliwości, takich jak tworzenie grup rozmównych czy wspomnianą lokalizację osób, lecz również wykonywanie połączeń z siecią telefoniczną poprzez centralkę PABX. W skomplikowanym systemie podziemnych tuneli, gdzie nieuchronnie występują “białe plamy” w zasięgu sieci radiowej, bardzo przydatny jest również tryb łączności bezpośredniej (DMO). Pracownicy ośrodka mogą także korzystać ze służbowych telefonów komórkowych, obsługiwanych przez prywatną sieć GSM składającą się z 40 stacji bazowych połączonych pierścieniem SDH. Ostatnio zmodernizowano ją, dodając obsługę łączności 3G. Zasięg sieci komórkowej w tunelach zapewniają rozciągnięte wzdłuż nich kable cieknące. Tę samą metodę stosowano również w starym, analogowym systemie VHF.
Gdy skończyło się wsparcie dla systemu analogowego, dział IT CERN-u rozpoczął starania w kierunku wdrożenia nowej łączności dla tamtejszych strażaków. Sieć GSM nie stanowiła bezpiecznego rozwiązania, a powrót do analogowej łączności także nie wchodził w grę. Rozpatrywano dwie opcje: TETRA lub Tetrapol, a z racji, że CERN jest organizacją europejską, chciano skorzystać z usług europejskiego dostawcy. W procesie przetargowym na dostawcę infrastruktury wybrano austriackie przedsiębiorstwo 3T Communications, jeszcze zanim zostało przejęte przez firmę Sepura.
Wdrożenie nowej łączności w CERN-ie podzielono na dwa etapy: budowę infrastruktury, którą zajęło się 3T oraz zainstalowanie systemu lokalizacji wewnętrznej, które zlecono firmie Sysoco, francuskiemu partnerowi firmy Sepura. Budowę systemu przeprowadzono w okresie, gdy LHC był wyłączony w celu naprawy. Zainstalowano dwie stacje bazowe, z których każda obsługuje dwie nośne systemu TETRA. Pokrycie zasięgiem wewnątrz tuneli zrealizowano przy pomocy repeaterów połączonych światłowodami, których 35 tys. km było już zainstalowanych na całym obszarze ośrodka. Później, dla poprawy zasięgu, dodano również repeater nad powierzchnią ziemi.
System lokalizacji osób, wdrożony przez Sysoco, opiera się na beaconach Sepura STProtect – niewielkich, zasilanych bateryjnie modułach wysyłających ciągły sygnał identyfikacyjny w paśmie UHF – rozmieszczonych wzdłuż tuneli. Radiotelefony noszone przez pracowników CERN-u odbierają te sygnały i przekazują je do centrali poprzez wiadomości SDS. Informatycy z CERN-u planują instalację 1000 beaconów, a umowa z firmą Sepura przewiduje aż 5000.
Dział IT zajmuje się również serwisowaniem całego systemu, włącznie z wymianą sprzętu, jednak w bardziej poważnych sytuacjach interweniują pracownicy firmy Sepura. Bardzo duży nacisk został położony na niezawodność łączności. Stacje bazowe TETRA mają podtrzymanie akumulatorowe do czterech godzin (planowane jest wydłużenie tego czasu do jednego dnia) oraz agregaty prądotwórcze, a oprócz światłowodu połączone są również nadmiarowym łączem mikrofalowym.
Źródło: www.tetratoday.com
