Technika

Architektura systemu i interfejs radiowy.

Standard TETRA został zaprojektowany w sposób, który umożliwia efektywne przesyłanie w kanale radiowym zarówno sygnałów mowy jaki i danych, w trybie połączeniowym, a także w trybie pakietowym. Istotnym wymaganiem stawianym projektantom była także możliwość współpracy systemów eksploatowanych przez różnych operatorów.

Architekturę ogólną przykładowego systemu TETRA pokazano na rysunku poniżej.

Można w niej wyróżnić część komutacyjno-sieciową, stacje bazowe i terminale. W części komutacyjno-sieciowej znajdują się centrale główne i lokalne. Centrale lokalne są podporządkowane centralom głównym pełniąc rolę pośrednią pomiędzy koncentratorami wyniesionymi nowoczesnych central elektronicznych w telefonii stałej, a sterownikami stacji bazowych w systemie GSM. W części komutacyjno-sieciowej znajduje się jeszcze moduł rejestracji użytkowników oraz centrum eksploatacji i utrzymania sieci. W tej części znajduje się zespół modułów pośredniczących, umożliwiających współpracę systemu z sieciami zewnętrznymi takimi jak: publiczna telefoniczna sieć stała, sieci ISDN, sieci pakietowej transmisji danych itp. Do central lokalnych dołączone są stacje bazowe.

W systemie TETRA wyróżniamy dwa typy terminali: terminale radiowe oraz terminale stałe, obsługiwane typowo przez dyspozytora systemu. Podobnie jak to ma miejsce w systemach telefonii komórkowej, terminale radiowe mogą spełniać tylko najprostsze funkcje pozwalające na transmisję sygnałów mowy, ale mogą umożliwiać także połączenie z urządzeniami transmisji danych oraz inne usługi. Sieć TETRA poprzez sieci tranzytowe może być połączona także z sieciami TETRA innych operatorów. W omawianym standardzie zdefiniowano szereg interfejsów. Jest wśród nich interfejs radiowy V+D (ang. Voice+Data), w dwóch wersjach: do pracy w kanale prywatnym (styk I1) oraz do pracy w kanale otwartym (styk I6), a także styk z terminalami stałymi (styk I2). Oprócz tego, zdefiniowano również styk PEI (ang. Peripheral Equipment Interface) terminala z jego wyposażeniem (styki I4 i I4’) oraz styk ISI (ang. Inter System Interface) pomiędzy sieciami TETRA obsługiwanymi przez różnych operatorów (styki I3 i I5). Ponadto przewidziano interfejsy do terminali stacjonarnych LSI (ang. Line Station Interface), do systemu zarządzania NMI (ang. Network Management Interface) i do sieci publicznej.

Opracowanie spójnych wymogów na interfejsy pozwala zagwarantować istnienie otwartego rynku dostawców. Do interfejsów tych należą przede wszystkim (Rys. 3): interfejs radiowy, interfejs terminali TEI (ang. Terminal Equipment Interface), interfejs międzysystemowy ISI i tryb pracy bezpośredniej DMO (ang. Direct Mode Operation).

Poniżej ważniejsze parametry Standardu TETRA