Stowarzyszenie TCCA (TETRA i łączność krytyczna), które promuje systemy łączności działające w systemie TETRA, ostrzega swoich członków, że pomimo postępującego rozwoju komercyjnych sieci LTE, łączność krytyczna oparta na technologii 4G będzie dostępna najwcześniej w 2018 roku, a akceptowalną dla użytkowników sektora bezpieczeństwa jakość usługi świadczone w sieciach LTE osiągną nie wcześniej niż w 2020 roku.
Ta prognoza została opublikowana przez CCBG, grupę roboczą TCCA do spraw szerokopasmowej łączności sektora bezpieczeństwa. Phil Kidner, dyrektor generalny TCCA stwierdził: „Współdziałanie rożnych technologii jest kluczowe dla zapewnienia stałej łączności użytkownikom z sektora bezpieczeństwa. LTE jest w tym momencie przeznaczone dla użytkowników cywilnych. Nie ma realnej alternatywy dla technologii, które są dziś w użyciu przez sektor bezpieczeństwa. Wysiłki CCBG zmierzają do tego, aby standardy LTE rozwijały się tak, aby technologia stała się szerokopasmowym nośnikiem danych, który początkowo będzie uzupełniał istniejące technologie, ale ich nie zastąpi”.
W tym momencie są cztery kluczowe elementy standardu LTE, na które należy zwrócić uwagę, aby umożliwić budowanie systemów łączności krytycznej w oparciu o tę technologię. Te elementy to GCSE_LTE (ang. Group Communications System Enablers for LTE), ProSe (ang. Proximity-based Services), elastyczność sieci i funkcja PTT.
CCBG wraz z partnerami z całego świata osiągnęły znaczący przełom, poprzez skłonienie organizacji 3GPP do pracy nad dwoma istotnymi z punktu widzenia sektora bezpieczeństwa standardami – GCSE_LTE oraz ProSe. Zostaną one włączone do 12. wydania standardu 3GPP, którego opublikowanie jest planowane na koniec 2014 roku.
Prace nad GSCE, czyli systemem komunikacji grupowej dla LTE, mają na celu spowodowanie takiej ewolucji standardów 3GPP, aby umożliwić łączność grupową z wykorzystaniem dźwięku, obrazu oraz wiadomości tekstowych. Założenia tego systemu bazują na wymaganiach, jakie stawiają główni odbiorcy systemów łączności z sektora bezpieczeństwa. Z kolei usługi ProSe (Proximity-based Services) mają zapewnić bezpośrednią łączność pomiędzy poszczególnymi urządzeniami w sieci LTE.
Kolejnym obszarem, który wykazuje w tym momencie duże słabości jest elastyczność systemów radiowych związanych z bezpieczeństwem (Critical Networks Resilience). W porównaniu z obecnie stosowanymi systemami komunikacji, sieci oparte na technologii LTE całkowicie tracą przydatność w momencie utraty łączności pomiędzy stacją bazową a szkieletem sieci. Poprawy obecnego stanu można się spodziewać w 2016 roku, kiedy to rozwinięcie obecnych standardów znajdzie się w 13. wydaniu standardu 3GPP.
Pomimo, że pierwsze komercyjne rozwiązania oparte na technologii LTE już pracują, to należy pamiętać, że służą one wyłącznie transmisji danych, a nad technologiami transmisji dźwięku cały czas trwają prace. Opracowany przez Open Mobile Alliance PoC (Push to talk over cellular) jest technologią łączności grupowej przeznaczoną dla sieci 2G/3G, a bazująca na specyfikacji IMS organizacji 3GPP. Jednakże ta technologia jest niewystarczająca dla potrzeb użytkowników z sektora bezpieczeństwa, dla których musi zostać stworzony nowy standard multimedialnej łączności grupowej. Prognozy mówią, że zostanie on włączony do standardów LTE po 2020 roku.
Źródło: tandcca.com
