Dzięki wykorzystaniu nowoczesnej dwukierunkowej technologii satelitarnej zapewnienie szybkiego i elastycznego łącza szerokopasmowego przestało być problemem. Wykorzystanie łączności satelitarnej z systemami TETRA może być szczególnie pomocne w sytuacjach awaryjnych, np: katastrof naturalnych gdzie nie ma infrastruktury naziemnej.  Dla lokalizacji o szczególnym znaczeniu satelitarny dostęp  może być również wykorzystywany jako połączenie zapasowe do istniejącego łącza naziemnego. Jednakże szczególnego znaczenia  w systemach satelitarnych nabiera problem opóźnień, które mogą wpłynąć na jakość usług (QoS) i czyni łączność satelitarną bezużyteczną w zastosowaniach wymagających przesyłu danych w czasie rzeczywistym (VoIP i zastosowania komunikacyjne). Zbadanie wpływy opóźnień poświęcona jest bardzo ciekaw publikacja pt. Satellite interconnection of TETRA networks via inter-system interface.pdf oraz Integration of TETRA with Satellite Networks.pdf

Rys 1. Możliwe scenariusze wykorzystania łączności satelitarnej z siecią TETRA.

Rys. Architektura sieci TETRA połączonych przez ISI z wykorzystaniem łącza satelitarnego.

Główna zaletą TETRY jest bardzo szybkim czasem zestawienia połączenia, na poziomie 300ms. Oczywiście uzyskanie takiego parametru przy zastosowania łączności satelitarnej nie jest możliwe.  Jednakże pogorszenie powinno być na tyle nieznaczne aby nie wpłynęło na ogólną jakość usług. W tym celu dąży się do opracowania interfejsu TSI ( TETRA-Satellite Interface).

Wpływ opóźnień spowodowanych propagacją sygnału w łączu satelitarnym jest zdecydowanie zauważalny.  W porównaniu do komunikacji naziemnej, wszystkie geostacjonarne satelity komunikacyjne cechują się dużym czasem opóźnienia spowodowanym transmisją z Ziemi na odległość 35 000 kilometrów w kosmos do satelity na orbicie geostacjonarnej i ponownie na ziemię. Dla niektórych usług w TETRZE nie ma on większego znaczenia (SDS, Status Messages, AVL), jednakże opóźnienia przy nawiązywaniu połączeń indywidualnych lub grupowych (szczególnie z potwierdzeniem)  stanowią już duży problem w prawdziwych działaniach służb. Czas nawiązania połączenia wynoszący około 1 sekundy i więcej może znacznie pogorszyć ocenę usługi przez końcowego użytkownika.

Ponieważ wszystkie protokoły wewnętrzne w TETRZE są już określone i nie da się ich usprawnić, należy szukać usprawnień w innych obszarach. Na pomoc przychodzą rozwiązania wykorzystujące proxy PEP (Performance Enhancing Proxies). PEP zaprojektowano w celu poprawy łączności end-to-end w niektórych protokołach komunikacyjnych.

Na przykład zastosowanie PEP w łączności satelitarnej pozwala na wyeliminowanie problemu niewielkiego rozmiaru okna TCP (RFC 3135) oraz konieczności czasochłonnego potwierdzania dostarczenia każdego pakietu TCP (ograniczanie liczby wysyłek zapytań "tam i z powrotem" i / lub uproszczenia i zmniejszenia długości nagłówków protokołu). Dla końcowych systemów PEP są transparentne i dzięki temu mogę one działać w sposób niezmienny. Najbardziej obiecujące w tym przypadku jest zastosowanie PEP na obu końcach łącza satelitarnego, co może znacząco poprawić jakość połączenia w TETRZE i zmniejszyć opóźnienia do poziomu akceptowalnego przez końcowych użytkowników.

Przykłady z życia potwierdzają celowość wykorzystania łączy satelitarnych w systemach TETRY (np: niedawne trzęsienie Ziemie na Haiti) ale o tym napiszemy w następnym artykule.

Przykład mobilnego satelitarnego centrum transmisyjnego.

Pobierz dokumenty:

Satellite interconnection of TETRA networks via inter-system interface.pdf

 Integration of TETRA with Satellite Networks.pdf

Czytaj:  TETRA i sprawa ISI